Srpska književnost je prije tačno 60 godina doživjela svoj najponosniji trenutak. Naime, 26. oktobra 1961. godine je Ivo Andrić dobio Nobelovu nagradu za ,,epsku snagu kojom je oblikovao teme i prikazao sudbine ljudi tokom istorije svoje zemlje“. Odluku o izboru laureata Nobelove nagrade iz oblasti književnosti primio je telefonom u svom stanu u Beogradu na današnjem Andrićevom vencu. U najužem izboru su, pored Andrića, bili i engleski pisci Lorens Darel i Grem Grin, Amerikanac Džon Štajnbek i Italijan Alberto Moravija. Književnik je cjelokupni novčani iznos od Nobelove nagrade, iz dva dijela, poklonio bibliotekarskom fondu Bosne i Hercegovine. Sam Andrić je ovo laskavo priznanje prokomentarisao sljedećim riječima: ,,Nobelovu nagradu smatram kao izuzetno priznanje za cjelokupnu književnost moje zemlje“.
Na umjetnost je gledao kao na sredstvo kojim se čovjek uzdiže iznad prolaznosti i smrti. U srpskoj književnosti se posebno ističe po tome što niko do tada nije dao toliki akcenat na psihologiju svojih likova. Pri razvoju lika uvijek je istančano opisivao tamni i neizrecivi nagon u čovjeku, koji je izvan domašaja njegove svijesti i volje. Polazeći od nekih savremenih postavki psihološke nauke, Andrić je pokazao kako ti tajanstveni unutrašnji impulsi pogubno truju i opterećuju čoveka.
Izvori informacija i slike:
- https://en.wikipedia.org/wiki/Ivo_Andri%C4%87
- https://www.ekspres.net/scena/pre-58-godina-dan-kada-je-ivo-andric-dobio-nobelovu-nagradu
- https://www.google.com/search?q=ivo+andric+nobelova+nagrada&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwje7uPcrebzAhUDlIsKHW4ADZMQ_AUoAXoECAIQAw&biw=1517&bih=730&dpr=0.9#imgrc=lEkOQA4gNDShHM